Rees, Otto van

Otto van Rees werd op 4 januari 1823 in Culemborg geboren. Zijn vader was stadsheel- en vroedmeester Johannes van Rees. Via zijn moeder, Geertruid Eduardina Holmberg de Beckfelt, kreeg hij belangrijke relaties in Indië. Haar broer was resident in de Preanger. Hij vertrok op jonge leeftijd naar Indië, waar hij 11 juli 1837 aankwam. Hij begon als klerk in dienst van de algemene secretarie in Buitenzorg en klom op om op 31 mei 1850 benoemd te worden tot referendaris bij dit kabinet. In 1851 werd hij inspecteur financiën. Van Rees die inmiddels getrouwd was met de op Java geboren Henriette Lucassen, vertrok vanwege haar gezondheid in 1853 terug naar Nederland. Hier overleed zijn vrouw. Van Rees keerde eind 1854 terug naar Batavia en zette zijn loopbaan voort in de bestuursdienst. Hij was achtereenvolgens resident van Kedoe, Bagelen en van Soerabaja. Van Rees was voor de tweede keer getrouwd met de op Java geboren Johanna Sara Wilhelmina van Braam Morris. Het paar kreeg zes dochters en een zoon. Op 14 januari 1864 werd hij lid van de Raad van Indië. Van Rees keerde in 1871 en 1872 terug naar Nederland om gezondheidsredenen. De koning benoemde hem, op voordracht van de minister van koloniën Frans van de Putte, tot vicepresident van de Raad van Indië, waarna hij opnieuw naar Indië vertrok. 

Van Rees, met zijn lange carrière in de ambtelijke molen van Buitenzorg, had inmiddels vele connecties opgebouwd. Hij verwierf hiermee de bijnaam ‘koning Otto’. In 1879 ging Van Rees met pensioen en keerde terug naar Nederland, maar op 10 maart 1879 werd hij minister van koloniën. Na de val van het kabinet werd hij kamervoorzitter. Op 20 januari 1884 werd hij bij K.B. benoemd tot gouverneur-generaal, de functie die op 11 april datzelfde jaar inging. Op weg naar Batavia deed hij Deli aan en ondervond de slechte infrastructuur. Tijdens zijn bewind kwam in 1886 de eerste spoorlijn in Deli tot stand. Ook kwam er een stelsel van telegraaf- en telefoonverbindingen. Van Rees streefde naar een sluitende begroting en dat was geen gemakkelijke opgave. De bezuinigingen riepen weerstand op. De Indische pers viel de landvoogd hard aan, vooral vanwege nepotisme. Van Rees had zijn jongste zoon en anderen geholpen binnen het Inheems bestuur. De liberaal Van Rees liet de drukkerij van de Javabode en Indisch Vaderland sluiten. Van Rees kwam in 1886 in een affaire terecht die hem uiteindelijk zijn positie zou kosten. Even buiten Buitenzorg lag het landgoed Tjiomas. De eigenaren voerden een schrikbewind van onderdrukking en Van Rees greep in. Van Rees kreeg van de Tweede Kamer veel kritiek, waarbij Keuchenius een hoofdrol speelde. Ook al kreeg van Rees steun van de Tweede Kamer, diezelfde Keuchenius werd in 1888 de nieuwe minister van koloniën. Aangezien de landvoogd onder de minister van koloniën viel, besloot Van Rees om eervol ontslag aan te vragen. Op 29 september 1888 werd hem dit verleend. Hij keerde terug naar Nederland na een lange Indische carrière en overleed op 10 maart 1892 in Arnhem.

Bronnen
-           P.A. van der Lith en Joh. F. Snelleman, Encyclopaedie van Nederlandsch-Indië, deel 3 (1896-1905), p.404.
-           J. Bezemer, Beknopte Encyclopaedie van Nederlandsch-Indië (1921), p.452-453.
-           L.P. van Putten, Ideaal en werkelijkheid, Gouverneurs-generaal in dienst van de Staat 1796-1945 (2002), p.162-166.
-           P.C. Molhuysen en Fr. K.H. Kossmann, Nieuw Nederlandsch Biografisch Woordenboek, deel 10 (Leiden 1937), p. 790-791.
-           https://nl.wikipedia.org/wiki/Otto_van_Rees_(bestuurder) (26-11-2017)

Vernoemingen in Indische buurten (aantal keren)
Otto van Reeslaan (1), Van Reesstraat (1)