Swoll, Christoffel van

Christoffel van Swoll volgens vele bronnen in 1663 geboren, maar volgens een doopbewijs  (bron Wikipedia) op 25 april 1668 in Amsterdam. Op 19 december 1683 vertrok Van Swoll met ‘De juffrouw Anna’ als assistent in dienst van de VOC naar Indië. Hier vond hij in Batavia een betrekking op de secretarie van de VOC. Na enkele promoties werd hij in 1700 raad extra-ordinair van Indië en een jaar later op 26 september werd hij benoemd tot raad ordinair. Na het overlijden van Abraham van Riebeeck koos de raad van Indië Van Swoll met de kleinst mogelijke meerderheid (zeven van de twaalf leden) tot de nieuwe gouverneur-generaal op 17 november 1713. 

Van Swoll was een eerlijk man en harde werker maar buitengewoon lastig en star. Hij had ruzie met zijn beide voorgangers Van Hoorn en Van Riebeeck. De bekrachtiging van zijn bewind leidde bij de bewindhebbers in Amsterdam tot discussie en onenigheid, maar de Heeren XVII zagen in Van Swoll een medestander in de strijd tegen corruptie en wanbeheer in Batavia. Van Swoll was tegen de uitbreiding van het territorium van de VOC, zoals in de zeventiende eeuw door zijn voorgangers gebruikelijker was. Wel hield hij vast aan de uitgangspunten van Matelief de Jonge en Coen, waarbij de VOC de exclusieve leverancier van nootmuskaat, foelie en kruidnagelen bleef.Van Swoll richtte zich op de traditionele producten, en was tegen de invoering van iets nieuws als koffie. Zeer nadelig voor de VOC was zijn optreden tegen de Chinezen. Velen van hen kwamen met hun jonken naar Batavia waar zij voor een pikol thee (het gewicht dat een man kon dragen) zestig gulden kregen. Van Swoll bracht de prijs zonder nader onderzoek terug naar veertig gulden. Het resultaat was dat de Chinese jonken wegbleven. Van Swoll had veel vijanden, omdat hij een kruistocht voerde tegen de particuliere handel en zwendel. De regeerperiode van Christoffel van Swoll betekende stilstand en eigenlijk achteruitgang voor de VOC. In plaats van het stimuleren van nieuwe cultures keerde hij terug naar de oude monopoliegebieden.

Van Swoll was getrouwd met zijn nicht Geliana van Swoll. Van Swoll liet geen kinderen na. Van Swoll overleed op 12 november 1718 in Batavia waar hij in de Kruiskerk werd begraven.

Bronnen
-           L.P. van Putten, Ambitie en onvermogen, Gouverneurs-generaal van Nederlands-Indië 1610-1796 (2002), p.118-121.
-           Joh. F. Snelleman, Encyclopaedie van Nederlandsch-Indië, deel 4 (1896-1905), p.220.
-           J. Bezemer, Beknopte Encyclopaedie van Nederlandsch-Indië (1921), p.537-538.
-           P.C. Molhuysen, P.J. Blok en Fr. K.H. Kossmann, Nieuw Nederlandsch Biografisch Woordenboek, deel 7 (Leiden 1927), p.1195-1197.
-           https://nl.wikipedia.org/wiki/Christoffel_van_Swol (4-12-2017)

Vernoemingen in Indische buurten (aantal keren)
Christoffel van Swollaan (1), Christoffel van Swollstraat (1)