West-Indische Buurten

Een van de schepen die door de WIC vermoedelijk is gebruikt om slaven te vervoeren. In de goeverneursjournalen van Suriname wordt vermeld: 1752-12-05: Aankomst uit Amsterdam van het schip de Coffijboom onder kapitein Steven Gentis. 

Bronnen

• http://www.gahetna.nl/collectie/index/nt00224/pagina/3/sort_column/ove_datum/sort_type/desc (29 maart 2019).
• https://amsterdam-centrum.groenlinks.nl/nieuws/groenlinks-verbaasd-over-keuze-straatnamen-voor-westerdokseiland (29 maart 2019).

Vernoemingen in Indische buurten (aantal keren)
Coffijboomstraat (1)

De plantage Concordia was een kleine suikerplantage aan de Boven-Commewijnerivier, in het huidige district Commewijne, hoewel er meerdere plantages waren die de naam Concordia hadden. De eerste vermelding van deze plantage in een archief is 1711. Vanaf begin achttiende eeuw was deze suikerplantage in gebruik, en in 1737 was het land, 352 akkers groot, in handen van Cornelis de Bruin. In 1821 kwam het in handen van de rijke, Joodse familie De la Parra, die nog vele andere plantages in haar bezit had. Onder deze familie werkten in 1843 106 slaven op Concordia. Twintig jaar later, toen de slavernij werd afgeschaft, werkten er 67 slaven, voor wie de familie De la Parra ƒ 20.100 als vergoeding kreeg toen zij vrijkwamen. Eind negentiende eeuw werd de plantage het bezit van Lodewijk Grebbe, een landbouwer die al op de grond woonde, en sindsdien is het in handen van zijn nazaten. Concordia is tegenwoordig overwoekerd door oerwoud, maar er zijn nog enkele sporen van de vroegere plantage te vinden, zoals een waterrad en een suikerpers.

Bronnen
-      Haag, Jaap, ‘Oude plantagenamen in Diemens nieuwste woonwijk’ HKD, 15.
-      Dikland, Philip, 2001 en aangevuld in 2009 en 2012 op http://www.suriname-heritage-guide.com/ Rubriek ‘Geschiedkundige informatie’, gebied ‘Commewijnerivier’, map ‘plantages’, Concordia 2001-01 geschiedenis.pdf

Vernoemingen in Indische buurten (aantal keren)
Concordia (1)

De plantage Constantia, in de volksmond Santi, was een kleine koffieplantage, gelegen aan de afsplitsing van de Matapicakreek van de Commewijnerivier, in het huidige district Commewijne. Midden achttiende eeuw werkten er 56 slaven op de plantage, die in het bezit was van de familie De Rayneval. In 1821 werkten er 77 slaven op Constantia, en in 1863 kreeg toenmalig eigenaresse Van den Bergh ƒ 21.600 voor 73 vrijgekomen slaven. In 1880 verkocht Van der Bergh de plantage aan de Suikeronderneming Alliance, aan de overkant van de Matapicakreek. Tot op de dag van vandaag is deze onderneming in bedrijf. Ook zijn er nog enkele sporen van de vroegere bedrijvigheid op de voormalige plantage te vinden.

Bronnen
-     Dikland, Philip, 2001 op http://www.suriname-heritage-guide.com/ Rubriek ‘Geschiedkundige informatie’, gebied ‘Commewijnerivier’, map ‘plantages’, Constantia 2001-01 geschiedenis.pdf

Vernoemingen in Indische buurten (aantal keren)
Constantia (1)

De Corantijn is een rivier in het noorden van Zuid-Amerika, op de grens van Guyana en Suriname. De lengte van de rivier is, inclusief de Boven-Corantijn als bronrivier, circa 724 km. De Corantijn stroomt uit in de Atlantische Oceaan. 
De Corantijn heeft in haar bovenloop twee bronrivieren: In het westen ontspringt in het Acaraigebergte nabij de grens van Brazilië de Boven-Corantijn of Nieuwe rivier. Meer oostelijk loopt de Coeroeni, die als Koetari en Sipaliwini ontspringt ten westen van de Sipaliwinisavanne. Het gebied tussen de Nieuwe rivier en de Coeroeni-Koetari is het betwiste Guyanees-Surinaamse Tigri-gebied of New River triangle. 400 km stroomafwaarts bereikt de rivier de oceaan, in de buurt van de Surinaamse plaats Nieuw-Nickerie en de Guyanese plaats Corriverton. 
De rivier kent vele watervallen, waaronder de Oronoqueval (Boven-Corantijn), de Anoravallen, de Tijgervallen, de Tramwayvallen en de Wonotobovallen. De rivier heeft ook vele eilanden, waaronder het Papegaai-eiland in het Surinaamse district Nickerie. De Corantijn is erg breed, erg ondiep en telt vele zandbanken. Vrijwel de gehele rivier loopt door een dicht tropisch regenwoud.

Bronnen

• Bruijning, C.F.A. en J. Voorhoeve (red.), Encyclopedie van Suriname (Amsterdam 1977) 156.
• https://dbnl.org/tekst/_sur001192001_01/_sur001192001_01_0040.php (10 april 2019).
• https://www.dbnl.org/tekst/_gid001197001_01/_gid001197001_01_0099.php (april 2019)

Vernoemingen in Indische buurten (aantal keren)
Coranthijnstraat (1), Corantijnstraat (3), De Corantijn (1)

Coronie is een van de districten in het noordwesten van Suriname. De hoofdplaats is Totness. Met de kolonisatie van het district werd rond 1800 begonnen. Veel van de oorspronkelijke planters waren Schotten - Suriname was toen onder Brits bewind - wat zich weerspiegelt in de vele Engelstalige plaatsnamen in het district. Tijdens het begin van de negentiende eeuw maakte het deel uit van het district Nickerie en heette "Neder-Nickerie". In 1851 werd het daarvan afgesplitst en vernoemd naar de militaire post Corona. 
De kokosindustrie was vroeger erg belangrijk in Coronie, maar ging in de loop van de twintigste eeuw achteruit omwille van ziekte en veroudering. Tegenwoordig zijn rijst en de visvangst de belangrijkste inkomensbronnen voor Coronie. Desondanks staat Coronie nog altijd bekend omwille van zijn kokospalmen.
Coronie heeft met 3391 inwoners de kleinste bevolking van alle Surinaamse districten. Bij de Surinaamse volkstelling in 2012 telde het district 3391 inwoners en heeft daarmee de kleinste bevolking van alle districten. Het merendeel, 2436 ofwel 72%, zijn Creolen. De 533 Javanen (16%) vormen de tweede grootste bevolkingsgroep. De andere bevolkingsgroepen zijn telkens door minder dan honderd personen in Coronie vertegenwoordigd, maar geen enkele ontbreekt volledig.
Het district Coronie wordt in De Nationale Assemblee vertegenwoordigd door twee gekozen parlementariërs. Gelet op het bevolkingsaantal kan in dit district met de minste stemmen een zetel behaald worden.

Bronnen

• Bruijning, C.F.A. en J. Voorhoeve (red.), Encyclopedie van Suriname (Amsterdam 1977) 156.
• https://www.coronie.eu (10 april 2019)
• https://www.surinameview.com/districten/coronie/ (10 april 2019)

Vernoemingen in Indische buurten (aantal keren)
Coroniestraat (1)

Abraham Crynssen, Zeeuws admiraal. Vermoedelijk geboren te Vlissingen. Zijn geboortedatum is onbekend. Hij werd in 1665 commandeur bij de Admiraliteit van Zeeland. Tijdens de Vierdaagse Zeeslag en de Tweedaagse Zeeslag vocht Crijnssen mee als bevelhebber van het fregat Zeelandia. In december 1666 kreeg Crijnssen het bevel over een eskader, bestaande zeven schepen. Dit eskader werd door Zeeland naar West-Indië en de oostkust van Noord-Amerika gestuurd voor een expeditie tegen de Engelsen. Op 25 februari 1667 arriveerde de schepen bij het fort Willoughby bij Parimaribo. Na een korte beschieting van het fort gaven de Engelse verdedigers zich over, en op 6 maart gaven de Engelsen de hele kolonie op. Crijnssen doopte het fort om in Fort Zeelandia. 
Na in april de koloniën Berbice en Essequibo versterkt te hebben, voer hij verder naar Tobago die hij met zijn mannen bezetten. In mei heroverde hij Sint Eustatius. Daarna zeilde hij naar Martinique en werd overreed om samen met een Frans eskader tegen de Engelsen een slag te leveren bij Nevis. Deze slag bleef onbeslist omdat de Fransen zich terugtrokken. Na een succesvolle aanval op Engelse schepen bij Virginia keerde Crijnssen terug naar Zeeland alwaar een gouden ketting met medaillon ontving. Op het bericht dat de Engelsen Paramaribo heroverd hadden, werd Crijnssen opnieuw naar Suriname uitgezonden. In april 1668 was heel Suriname weer in bezit genomen en zou tot 1975 onder Nederlands bestuur blijven. Crijnssen overleed in 1669 in Paramaribo.

Bij de Nederlandse marine hebben twee schepen gediend die zijn vernoemd naar Abraham Crijnssen, begin twintigste eeuw een mijnenveger en eind twintigste eeuw een fregat.

Bronnen

• Heijer, Henk den, De geschiedenis van de WIC (Zutphen 2002) 92, 137.
• http://www.suriname.nu/701vips/abrahamcrijnssen.html (29 maart 2019)

Vernoemingen in Indische buurten (aantal keren)
Abraham Crijnssenhof (1), Crijnssenstraat (1), Crynssenstraat (1)

Curaçao is een land binnen het Koninkrijk der Nederlanden, eiland in de Caribische Zee. Curaçao is het grootste eiland van de vroegere Nederlandse Antillen. Het is het middelste van de Eilanden Beneden De Wind. De oppervlakte is 472 km² en in 2009 telde het bijna 141.766 inwoners. De hoofdstad is Willemstad.

Landschap en klimaat
Curaçao bestaat voornamelijk uit een opgeheven kalkplateau. Het oppervlak is golvend met als hoogste punt de St.-Christoffelberg (372 m). De noordkust is steil. De zuidkust heeft veel baaien en ondiepe inhammen. De belangrijkste binnenbaai is het Schottegat. Er zijn geen permanente riviertjes, maar wel beddingen die zich alleen vullen na een bui. Het eiland heeft een semi-aride tropisch klimaat dat wordt gematigd door de noordoostpassaat. Het gebrek aan water heeft men opgelost door destillatie van zeewater.

Bevolking
De bevolking is gemengd van samenstelling en herkomst. Het merendeel van de bevolking is van Afro-Caribische oorsprong. Verder maken Zuid- en Oost-Europese joden en andere Europeanen deel uit van de bevolking. De vestiging van de Shell-raffinaderij in de jaren twintig van de twintigste eeuw leidde tot een bevolkingsexplosie door immigratie uit de omliggende (ei)landen, Nederland, Portugal en het Midden-Oosten. De omgangstaal is het Papiaments, maar de officiële taal is het Nederlands. Spaans en Engels worden in de handel gebruikt. De bevolking is grotendeels rooms-katholiek.