Onoribo

De plantage Onoribo, in de volksmond ‘Dan’, was een hout- en suikerplantage aan de Parakreek, een aftakking van de Surinamerivier, in het huidige district Para. Al midden zeventiende eeuw was er een plantage in de buurt van het latere Onoribo, maar door overvallen van de inheemse bewoners van Suriname werd de plantage aan het einde van de eeuw weer verlaten. In 1699 stichtte Jean François de la Lieu uit Namen de plantage, waarop toen 22 slaven werkten. De plantage wisselde meerdere keren van eigenaar, tot halverwege de achttiende eeuw de toenmalige eigenaren besloten om de grond te verlaten omdat de suikerproductie er niet meer rendabel was. De slaven die er werkten werden overgeplaatst naar een andere plantage, maar daar liepen ze weg. Zij keerden terug naar Onoribo: dat was hun thuis, daar waren ze geboren en opgegroeid. Daarop besloten de plantage-eigenaren om Onoribo dan toch maar in bedrijf te houden, dit keer als houtplantage. Bij de afschaffing van de slavernij in 1863 kregen 85 slaven op Onoribo de vrijheid. Omdat Onoribo zonder slavenmacht niet meer rendabel was voor de eigenaren, verkochten zij de grond aan de familie Ommen. Zij waren als slaven geboren op de plantage, en maakten er nu hun thuis van. In 2005 was deze familie nog steeds eigenaar van de grond. Ook bestaat er vandaag de dag een vereniging om de grond te beheren.

Bronnen
-           Dikland, Philip, 2005 op http://www.suriname-heritage-guide.com/ Rubriek ‘Geschiedkundige informatie’, gebied ‘Parra kreek, map  ‘plantages’, Onoribo 2005-01 geschiedenis.pdf
-           http://verenigingplantageonoribo.org/

Vernoemingen in Indische buurten (aantal keren)
Onoribo (1)